സിറിയ ഇന്ന് ഒരു പ്രതിസന്ധി ഘട്ടത്തിലൂടെയാണ് കടന്നുപോകുന്നത്. പതിറ്റാണ്ടുകളായി നിലനിന്ന ഒരു ഭരണകൂടത്തിന്റെ പതനവും അതിനുശേഷം ഉടലെടുത്ത വിവിധ വിഭാഗീയ പോരാട്ടങ്ങളും രാജ്യത്തെ അരക്ഷിതാവസ്ഥയിലേക്ക് തള്ളിവിട്ടിരിക്കുന്നു.
സിറിയയുടെ തെക്കൻ പ്രവിശ്യയായ സ്വീഡയിൽ ബെഡൂയിൻ സുന്നി ഗോത്രങ്ങളും ഡ്രൂസ് മതന്യൂനപക്ഷത്തിൽപ്പെട്ട പോരാളികളും തമ്മിലുണ്ടായ ഏറ്റുമുട്ടലിൽ മുപ്പതിലധികം പേർ കൊല്ലപ്പെട്ടത് ഈ ആഭ്യന്തര സംഘർഷങ്ങളുടെ ഏറ്റവും പുതിയ ഉദാഹരണമാണ്.
സിറിയൻ ആഭ്യന്തര മന്ത്രാലയം 30 പേരുടെ മരണമാണ് ഔദ്യോഗികമായി സ്ഥിരീകരിച്ചതെങ്കിൽ, യുദ്ധ നിരീക്ഷകരായ സിറിയൻ ഒബ്സർവേറ്ററി ഫോർ ഹ്യൂമൻ റൈറ്റ്സ് മരണസംഖ്യ 37 ആണെന്ന് അറിയിച്ചു. നൂറോളം പേർക്ക് പരിക്കേറ്റതായും റിപ്പോർട്ടുകളുണ്ട്. ഈ ഏറ്റുമുട്ടലുകൾ കേവലം രണ്ട് വിഭാഗങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള സംഘർഷമായി കാണാനാവില്ല.
ഇത് സിറിയയിലെ സങ്കീർണ്ണമായ രാഷ്ട്രീയ, സാമൂഹിക, മതപരമായ സമവാക്യങ്ങളുടെ പ്രതിഫലനമാണ്. രാജ്യത്തെ വിവിധ ന്യൂനപക്ഷ വിഭാഗങ്ങൾക്കിടയിൽ നിലനിന്നിരുന്ന സംഘർഷങ്ങളും അരക്ഷിതാവസ്ഥയും അസദ് ഭരണത്തിന്റെ പതനത്തോടെ കൂടുതൽ രൂക്ഷമായിരിക്കുകയാണ്.
പ്രധാനമായും, കഴിഞ്ഞ ഡിസംബറിൽ പ്രസിഡന്റ് ബാഷർ അൽ-അസദിന്റെ 54 വർഷം നീണ്ട ഭരണം അവസാനിച്ചതാണ് സിറിയയിലെ നിലവിലെ അവസ്ഥയ്ക്ക് കാരണം. ഹയാത്ത് തഹ്രീർ അൽ-ഷാമിന്റെ (എച്ച്ടിഎസ്) നേതൃത്വത്തിലുള്ള സുന്നി ഇസ്ലാമിക വിമതർ സിറിയയിൽ പ്രവേശിച്ചതോടെയാണ് അസദ് ഭരണകൂടം തകർന്നത്.
ഈ മാറ്റം രാജ്യത്ത് പുതിയൊരു അധികാര ശൂന്യത സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ ശൂന്യത മുതലെടുത്ത് വിവിധ ഗ്രൂപ്പുകൾ തങ്ങളുടെ അധികാരം ഉറപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതാണ് നിലവിലെ സംഘർഷങ്ങൾക്ക് വഴിയൊരുക്കുന്നത്. സിറിയയിലെ ആഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിൽ നിർണ്ണായകമായ ഒരു പങ്കുവഹിച്ച വിഭാഗമാണ് ഡ്രൂസ് സമൂഹം.
അസദ് ഭരണത്തിൻ കീഴിൽ, 13 വർഷം നീണ്ടുനിന്ന ആഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിൽ സംരക്ഷണം ലഭിക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ഡ്രൂസ് സമൂഹം നിശബ്ദമായി ഭരണകൂടത്തോട് വിശ്വസ്തരായിരുന്നു. അസദ് ഭരണകൂടം തങ്ങളെ സംരക്ഷിക്കുമെന്നും തങ്ങളുടെ സാംസ്കാരികവും മതപരവുമായ സ്വത്വം നിലനിർത്താൻ അനുവദിക്കുമെന്നും അവർ വിശ്വസിച്ചു.
എന്നാൽ, പുതിയ ഭരണകൂടം അധികാരത്തിൽ വന്നതോടെ ഈ വിശ്വാസം തകരുകയും ഡ്രൂസ് സമൂഹത്തിന് നേരെയുള്ള ആക്രമണങ്ങൾ വർധിക്കുകയും ചെയ്തു.ഡ്രൂസ് സമൂഹത്തിനു പുറമെ, ഷിയാ ഇസ്ലാമിന്റെ മറ്റൊരു ശാഖയായ അലവൈറ്റ് ന്യൂനപക്ഷത്തിൽ നിന്നുള്ള നൂറുകണക്കിന് ആളുകളും സമീപ മാസങ്ങളിൽ കൊല്ലപ്പെട്ടു.
ഡമാസ്കസിലെ ഒരു പള്ളിക്കുള്ളിൽ വിശ്വാസികൾക്ക് നേരെ ആക്രമണം ഉണ്ടായത് ഈ വർധിച്ചുവരുന്ന വിഭാഗീയ ആക്രമണങ്ങളുടെ ഭീകരത വിളിച്ചോതുന്നു. ഈ സംഭവങ്ങളെല്ലാം സിറിയയിലെ സങ്കീർണ്ണമായ വിഭാഗീയ ഭിന്നതകളെയാണ് എടുത്തു കാണിക്കുന്നത്. ഓരോ വിഭാഗവും തങ്ങളുടെ അതിജീവനത്തിനും അധികാരത്തിനും വേണ്ടി പോരാടുന്ന അവസ്ഥയാണിത്.
പുതിയ ഇസ്ലാമിക നേതൃത്വത്തിലുള്ള സർക്കാർ ദുർബലമായ സാഹചര്യത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന രാജ്യത്ത് നിയന്ത്രണം സ്ഥാപിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുവരികയാണ്. എന്നാൽ, ഈ ശ്രമങ്ങൾ എത്രത്തോളം വിജയിക്കുമെന്ന് കണ്ടറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. സിറിയയുടെ സൈന്യം നേരിട്ട് ഇടപെട്ട് സംഘർഷം പരിഹരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും,
വിവിധ സായുധ ഗ്രൂപ്പുകൾക്കും ഗോത്രവർഗ്ഗങ്ങൾക്കും മേൽ പൂർണ്ണ നിയന്ത്രണം സ്ഥാപിക്കുക എന്നത് എളുപ്പമല്ല. ആത്മീയ നേതാക്കളും ശാന്തത പാലിക്കാൻ ആഹ്വാനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ, വാക്കുകൾക്കപ്പുറം ശക്തമായ നടപടികൾ സ്വീകരിക്കാതെ ഈ സംഘർഷങ്ങൾക്ക് ശാശ്വത പരിഹാരം കാണാൻ സാധിക്കില്ല.
അതോടൊപ്പം സിറിയയിലെ ആഭ്യന്തരയുദ്ധം ആഗോള തലത്തിൽ വലിയ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകൾക്ക് സ്വന്തം വീടുകൾ ഉപേക്ഷിച്ച് പലായനം ചെയ്യേണ്ടി വരികയും അഭയാർത്ഥി പ്രവാഹം യൂറോപ്പിനെയും മറ്റ് രാജ്യങ്ങളെയും ബാധിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, സിറിയയുമായുള്ള ബന്ധം പുനഃസ്ഥാപിക്കാൻ പാശ്ചാത്യ രാജ്യങ്ങൾ ശ്രമിച്ചുവരികയാണ്.ഈ മാസം അമേരിക്ക ഹയാത്ത് തഹ്രീർ അൽ-ഷാമിനെ (എച്ച്ടിഎസ്) വിദേശ ഭീകര സംഘടനകളുടെ പട്ടികയിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കിയത് ശ്രദ്ധേയമായ നീക്കമാണ്. ഇത് എച്ച്ടിഎസുമായി കൂടുതൽ ഇടപെഴകാനുള്ള ഒരു പാശ്ചാത്യ ശ്രമമായി വ്യാഖ്യാനിക്കാം.
14 വർഷം മുമ്പ് രാജ്യത്തെ ആഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിലേക്ക് നയിച്ച പ്രക്ഷോഭം ആരംഭിച്ചതിന് ശേഷം സിറിയ സന്ദർശിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ യുകെ മന്ത്രിയായി വിദേശകാര്യ സെക്രട്ടറി ഡേവിഡ് ലാമി മാറിയതും സിറിയയോടുള്ള പാശ്ചാത്യ സമീപനത്തിലെ മാറ്റത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
ഈ നീക്കങ്ങൾ സിറിയയിൽ ഒരു പുതിയ രാഷ്ട്രീയ ക്രമം സ്ഥാപിക്കാൻ സഹായിക്കുമോ എന്ന് കണ്ടറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. പാശ്ചാത്യ രാജ്യങ്ങളുടെ ഇടപെടലുകൾ എത്രത്തോളം ഫലപ്രദമാകുമെന്നും, പുതിയ സിറിയൻ സർക്കാരുമായി അവർക്ക് എത്രത്തോളം സഹകരിക്കാൻ സാധിക്കുമെന്നും കാലം തെളിയിക്കും.